Również mnie Bóg posłał, przez błogosławieństwo biskupa Jerzego Mazura, nad Morze Czarne abym na tych Stepach Akermańskich wysuszonych marazmem ateizmu, na nowo wzbudzał wiarę. Niestety zaledwie 5% ludzi okazuje jakąkolwiek wiarę, zatem posługa kapłańska i budowa kościołów na tych terenach są niezmiernie ważne. W rozległej Diecezji Odesko – Symferopolskiej, która obejmuje z ukraińskiej strony basen Morza Czarnego z Krymem włącznie, część Morza Azowskiego w stronę Kijowa posługuje zaledwie 58 księży i 40 sióstr zakonnych.

Obecnie biskup powierzył mi teren o wielkości około 200 na 300 km, w centrum którego buduję parafię Bożego Miłosierdzia w Rozdzielnej koło Odessy, aby w ten sposób ułatwić posługę sakramentalną w różnych częściach tego terenu. Kościół jest teraz w stanie surowym, pilnie potrzebne jest wykonanie instalacji elektrycznej, grzewczej, wodnej i kanalizacyjnej, jak również wielu prac wykończeniowych. Dotychczasowe prace wykonane są dzięki ludziom dobrej woli i ich ofiarności, za co składam dziękczynienie Bogu i Wam, którzy rozumiecie potrzebę wyraźnego znaku obecności Kościoła. Bez istnienia Kościoła jako wyraźnego znaku Ukraina nie jest w stanie się odrodzić.

W naszej parafii 80 % ma polskie korzenie, a 30% z nich mówi po polsku. Polscy księża niosą więc nie tylko wiarę, ale także polską kulturę i język. Cieszy nas to, że we wszystkich parafiach przybywa wiernych, co potwierdza sens naszej działalności. Niestety, ludzie tutaj są bardzo ubodzy a obecna sytuacja ekonomiczno–polityczna jeszcze pogorszyła ich biedę. Bez pomocy z zewnątrz nie jesteśmy w stanie podołać dalszemu rozwojowi Kościoła i z góry dziękujemy za Wasze zrozumienie i ofiarność.

Niech Zmartwychwstały Pan obdarza Was radością w sercu, odwagą do głoszenia Dobrej Nowiny, tym których spotykacie na swojej drodze, nadzieją oraz wiarą co góry przenosi.